اگر چه مردم با توجه به وعده‌های دولت برای گشایش معیشتشان پس از انجام توافقات هسته‌ای انتظار دارند نتیجه این گشایش را در زندگی روزمره خود ببینند، اما این وعده‌ها در عمل به بی‌راهه‌هایی رفته‌اند که با دغدغه‌های مردم فرسنگ‌ها فاصله دارد.

 


بهبود وضعیت اقتصادی مردم و خارج شدن از رکود خواسته جامعه بود اما در این چند ماه چه اتفاقاتی افتاد؟ آیا راه‌اندازی رستوران‌های با برند آمریکایی اولویت اول مردم بود؟ آیا باز شدن درها برای ورود لباس زیر زنانه آمریکایی به کشور هم خواسته اول مردم بود؟

 

 

 

 

این روزها مردم چشم دوخته اند تا تأثیر برجام و رفع تحریم ها را در زندگی روزمره خود ببینند نه اینکه جامعه خود را بازاری برای مصرف کالاهای غربی و جولان برندهای آمریکایی بیابند، آیا مسئولان، مسیر را کاملاً برای ورود قطار برندهای آمریکایی باز کرده اند؟